De negende kwartaaldichter is Britt van Baaren uit Sambeek. Zij is gestart in januari 2024.
(januari 2024)
Duiven
Goed, een verhaal
Een verhaal over een jonge vrouw, vrouw, jong, ziet zichzelf als een meisje, is verliefd op
een man
Man, net zo oud maar jonger, ziet zichzelf als jongen
Zijn ogen hebben honger
Maar hij had nog niet de juiste leren kennen
Zij wordt verliefd op hem en hij vindt dat heel leuk maar hij is nog een vrije vogel
En zij had juist net besloten niet meer achter duiven aan te rennen
Het begon met zoiets als;
‘Hey, hallo, mijn naam is Britt, en wie ben jij?
Wat doe je en waarom?
Mag ik iets dichterbij?
Oh.. nee ik begrijp het
Jij valt op vruchten en de winter is dan geen handig jaargetij’
Omdat het niet gaat werken tussen ons
besluiten we elkaar ieder weekend te zien
iedere dag te bellen
iedere keer denk ik ‘ja maar misschien’
Jij praat over alles
En ik wil vertellen
over
duiven
Hoe ik ze na staar tot mijn ogen scheel zien
Dus ik neem me voor om niet meer in je ogen te kijken
Want dat zouden de ramen naar de ziel zijn en die van jou is niet van mij
Ik kan je hart niet in beslag nemen
maar
wel je vrije tijd
En men zou kunnen zeggen dat ik mezelf daarmee kwets
Onzin.
Nee, we gaan samen voor koffie en fruit want jij houdt van vruchten en ik eet een druif
Ik heb een mooie tekening, het is nog maar een schets
(Niet in z’n ogen kijken) ‘kijk, het is een duif’
Getekend in het blauw
Jij zegt zoiets van ‘oh wauw’
En ik wil antwoorden
‘Ik hou ZOveel van
DUIVEN!!’
God, duiven zijn zo’n prachtige dieren
Postduiven, hout duiven, stads duiven, tortelduiven
Ik zie mezelf meer als klei duif
Vooral als ik dan om zessen bij het eten aanschuif
dat ik zelf heb gekookt, en ik alleen opeet, en dan zelf afruim en alleen afwas
En dan jou bel, heel gauw
om mijn liefde te verklaren
voor
duiven
‘Oh sorry, waar had je het over?
Ja, nee, dat meisje dat ruikt als stoofperen
Ik herinner haar nog
Oh ze houdt van samen dineren?
Goh, dat is.. zo.. origineel
Natuurlijk moet je haar leren
kennen’
Je moet je wel realiseren
dat zij nooit duiven zo zal waarderen
als ik doe
Maar dat heb ik natuurlijk niet gezegd
Want dan zou jij misschien zeggen
‘Wat wil je nou’
En dan zou ik misschien zeggen
‘Hey! Ik hou van
DUIVEN’
Ik hou van samen zijn maar minder van huilen aan de telefoon
‘Hoi! Stoofpeer, wat ben ik blij voor jullie
Je klinkt als de perfecte persoon
Hou je ook van vogel spotten?
Oh nee, gewoon
Hmm ja fijn
Of ik wist dat hij eigenwijs kan zijn?
Haha ja hij is soms echt een duif-
duiveltje
Ja
Klopt’
En ik hang op
Een verhaal over een jonge vrouw, vrouw, jong, ziet zichzelf als een meisje
Leert te accepteren dat zij geen vruchten groeit
gewapend met een planten spuit
En nu staat haar tuin, het hele jaar rond, vol met duivenkruid
Britt maakte van het gedicht ‘Duiven’ ook een LUISTERVERSIE.
(februari 2024)
Schaduw
Daar ben ik weer
Lang niet gesproken, te lang zie ik
De mens heeft een schaduw nodig, anders raken we de tijd kwijt
Dus ik lijd
Je hebt mijn leiding gemist, zo te zien en
je weet toch dat wij elkaar verdienen?
Hoi, stem
Terug van geweest
De hand bijten die je voert
Als ik ooit honger heb gehad, is het nu wel
Pardon?
Hoe kun je zo praten!
Heb jij niet in de gaten
de mensen die jou haten
De fouten die je maakte
Je hebt mij nodig!
Je klinkt nog gekker dan dat ik doe
Stem, stop
ik ben moe
Het vechten is genoeg
Ik was de zon op het spoor
Tot jij hem weer verjoeg
Steek je kop niet in het zand
Ga eens aan de kant en
laat mij erbij
Ik ben jou, jij bent mij
Sta recht op, nee niet zo!
Geen lawaai, lief gezwaai, JA zij gaapt, zie je wel; je bent saai
Laat me met rust!
Ik heb rust in mijn leven
Vond mijn doel toen ik schreef en
in de mensen die om me geven
Ik wil de wereld rond, een boek uitgeven
Fout! Je schrijft steeds over jou, wat een toneel
Niks is genoeg en jij bent teveel
‘Bezig aan een bundel’ hoe pretentieus wil je het hebben?
Niemand heeft zin in nog een gedicht waarin jij over jezelf praat, echt waar
Nee toch?
Ja toch, ik zit in je hoofd weet je nog!
Een schaap zonder hoeder valt van een klif
Jij bent mijn klif
Jij bent mijn oorlog
Ik ben de loop en jij bent de kogels
Samen worden we gevaar
We kunnen niet zonder elkaar
Je kan niet van me af, maakt ons beide moordenaar
Samen alleen
Zonder is geen
Je kan nergens heen
Wij maken één
En daar was stem fout
Vormde terug naar zijn 2D verschijning
De stem in je hoofd liegt
Je bent hem niét
Jij bent enkel de luisteraar, en zodra je het licht in stapt verdring je zijn ruimte
Wijst hem naar de tegels achter je, in de achtertuin, terwijl de zon op je voorhoofd schijnt
Het wordt tijd
Dat we onze voeten oplichten door te dansen
Onze identiteit is mis-versmolten met de bekekene zijn
Ik ben een kijker
Ik ben de luisteraar
Het schaap bestaat ook zonder hoeder, dat heeft het eeuwen zo gedaan
Ik weet niet zeker of ik, de zon en stem zonder elkaar kunnen
Maar ik kan wel staand schommelen
Neer kijken naar de grond met het licht in mijn rug
Stem beweegt dan over het gras, los van mijn voeten
En dan kan ik hem, met lucht en ruimte, van een afstandje begroeten
Ik ben een kijker
Ik hoef niet te luisteren
(maart 2024)