De achtste kwartaaldichter was Marco van de Plasse uit Boxmeer. Hij startte in oktober 2023.
OPWAARTS
Langzaam loopt
de dag weg,
hoor je chaos
koppig breken,
kom je de zin
van het leven tegen.
Op elke trede
huist de vraag:
hoever voorwaarts
beweeg ik vandaag,
in welke wereld
mag ík mijn voeten vegen?
Stap voor stap
klimt het verlangen,
opent zich het venster
van troost en verbeelding,
vind je de plek
waar ontdekking verpoost
(oktober 2023)
ODE AAN DE BOOM
Dag boom,
ben je weer aan het dromen
of nog wat aan het bekomen
van die bui en die bliksem van
een poosje geleden?
Nooit geweten, dat jij
muziek voelt en koud licht
en ijs uit het verleden.
Nooit bij stilgestaan
dat jíj nooit stilstaat, niet in
je kruin, je huid, en ook niet
in je aller-diepste wortels,
dat je een ware denker bent en
een planner die voortdurend
oplossingen verzint
zodat je 956 jaar kunt worden,
al ben je soms wel even de tel kwijt
door een dikkere of dunnere jaarring
dat je omarmt en heel intens luistert,
iedereen aankijkt, iets bijzonders influistert,
bescherming biedt en stilte
geen haat kent, geen wraak en
altijd blijft geven, waardoor jij
vandaag en morgen het hoogste
wonder bent van het leven!
Dat… heb ik allemaal nooit echt bedacht, boom
(À propos: ik hoop wel dat ik je even mocht tutoyeren)
(november 2023)
WAT BLIJFT
Wat blijft
is weinig,
bitter weinig
uit alles wat was.
Een bril met glazen van plus negen,
wat raadselachtige mooie woorden en
van het jonge moederlijf in badpak
kom ik een vergeelde foto tegen.
Wat blijft is die lieve lach, het pannetje soep
op de rollator en het minuten durende
rijmdicht, telkens foutloos opgezegd
uit haar blote hoofd:
‘In een zekere plaats was een garnizoen
van soldaten die hun best wilden doen
goed te exerceren en
om hun dienst goed te leren.
En bij die club was één soldaat,
het was een echte jonge maat –
die ook tot z’n gewoonte had
ik wed om dit of ik wed om dat …’
Dát blijft zeker in mij leven,
maar het is weinig,
te weinig
uit alles wat ze heeft gegeven.
(december 2023)