Dinie Akkerman werd in 1936 geboren in Groningen als oudste dochter in een gezin van vijf kinderen. Haar vader was Wietse Hoving, een kunstschilder, van wie ze al vroeg de kunst van het tekenen en schilderen afkeek.

Ze groeide op in een gezin waar ze het niet breed hadden. In de oorlog werd ze naar familie gestuurd, die beter voor haar konden zorgen.

Ze volgde de Mulo en werkte als secretaresse bij een bank, een advocatenkantoor en een investeringsmaatschappij. Ze verhuisde naar Nijmegen waar ze trouwde met Piet Akkerman. Sindsdien bleef ze in deze regio wonen, achtereenvolgens in Boxmeer, Hapert en Cuijk.

Ze noemt zichzelf liever tekenaar dan schrijver. Dinie illustreerde boeken voor andere schrijvers, zoals Lieneke Dijkzeul, Paul van Loon en Truus van de Waarsenburg. In die tijd was ze werkzaam als beeldend kunstenaar. Ze maakte prachtige beelden, schilderijen, wandkleden en poppen. Menigeen leerde van haar ook poppen maken, tijdens haar lessen in Cultureel Centrum De Weijer of uit de handboeken die ze hierover schreef.

Ze begon pas laat met schrijven, toen ze 58 was. Ze deed mee aan een schrijfwedstrijd van de Volksuniversiteit in Boxmeer en won de eerste prijs met het verhaal ‘Brieven van de Prins’. Daardoor gestimuleerd schreef ze bijna elke week een verhaal en ging ze schrijven voor Okki. Uitgeverij Malmberg en Zwijsen, die de ’maan-roos-visboekjes’ uitgaven, ontdekten haar schrijftalent. Voor hen schreef ze tientallen kinderboeken.

Met de illustraties voor Maantjelief , een prentenboek van Paul van Loon, brak Akkerman door buiten Nederland. Haar boeken verschenen in diverse Europese landen en Amerika. Figuren uit haar boek verschenen zelfs op T-shirts in Japan.

In 2000 werd ze tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau benoemd, onder andere omdat haar leesboekjes voor groep 3 en 4 op de meeste scholen in Nederland werden gebruikt. In 2011 ontving Dinie Akkerman de bronzen Merlet, de Cuijkse cultuurprijs als erkenning en waardering voor haar hele oeuvre.

In 2020 maakte ze op verzoek van BiblioPlus een kleurplaat, die tot haar genoegen veel respons kreeg.

Dinie overleed 0p 13 december 2024.

Bibliografie selectie
• Pom en de reus, Zwijsen – 1991
• Flit, flat flont, Zwijsen – 1994
• Mijn jas heeft heel veel knopen, Zwijsen – 1995
• Mam, ik kan toveren!, Zwijsen – 2002
• Maantjelief, Zwijsen - 2005
• Verre vreemde landen, Zwijsen – 2006

Er verschenen in totaal zeventien boeken met haar verhalen en tekeningen. Het zelfportret bij dit profiel dateert uit 2021, naar een foto uit 2010.

In 2019 schreef ze in de Kneep-uitgave Zijwieltjes & verzuurde benen het verhaal ‘Tijs’.

Meer info
luister naar de podcast via deze website